Celem Towarzystwa jest umacnianie, obrona i szerzenie wiary katolickiej wszędzie w zakresie, w jakim została mu ona powierzona przez Bożą Opatrzność.
Dlatego też, pełniąc tę kościelną funkcję nauczania w słowie i piśmie, zamierza osiągnąć cel
, w którym wszyscy ludzie coraz lepiej poznają jedynego prawdziwego Boga i Tego, którego posłał, Jezusa Chrystusa.
Reguła z 1882 roku
Towarzystwo Boskiego Zbawiciela, popularnie zwane Salwatorianami, jest międzynarodowym zgromadzeniem zakonnym księży i braci Kościoła katolickiego, założonym w Rzymie 8 grudnia 1881 roku przez Ojca Franciszka Marię od Krzyża Jordana.
ZAŁOŻYCIEL
Jan Chrzciciel Jordan urodził się dnia 16 czerwca 1848 roku w Gurtweil, w pobliżu Waldshut w Badenii (Niemcy). W trzynastym roku życia, w czasie I Komunii Świętej, doświadczył szczególnej łaski, która stała się zaczynem kapłańskiego powołania. Droga do przyjęcia święceń była długa i trudna, przede wszystkim ze względu na skrajnie trudne warunki materialne rodziny.
Dnia 21 lipca 1878 roku otrzymał upragniony dar kapłaństwa. Z powodu Kulturkampfu, czyli mówiąc w uproszczeniu, ówczesnej walki władz niemieckich z Kościołem Katolickim, uroczystość odbywała się za zamkniętymi drzwiami przy bardzo ograniczonej ilości wiernych. Okoliczności te zmusiły go również do odprawienia Mszy św. prymicyjnej poza rodzinną parafią, a nawet poza granicami kraju, w pobliskiej Szwajcarii.
Trzydziestoletni ksiądz, obdarzony niezwykłym talentem lingwistycznym, został wysłany przez swojego biskupa do Rzymu na studia języków orientalnych pod skrzydłami Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. To otworzyło przed nim nowe możliwości i poprowadziło do doświadczeń, które utwierdziły go w przekonaniu, że Bóg powołuje go do szczególnej misji.
Znamienna była jego podróż na Bliski Wschód, gdzie został wysłany w celu praktycznego doskonalenia języków. Na wzgórzach Libanu, wpatrzony w stare cedry, otrzymał szczególną łaskę – niejako oświecenie, które dało mu pewność dotyczącą przyszłych zamierzeń. Jak nigdy wcześniej usłyszał słowa z Janowej Ewangelii „To jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17,3). Cały pobyt w Ziemi Świętej, a zwłaszcza częste nawiedzanie Golgoty i Grobu Pańskiego ostatecznie utwierdziły go w misji założycielskiej.
Po uzyskaniu błogosławieństwa Papieża Leona XIII, dnia 8 grudnia 1881 roku, w kaplicy św. Brygidy przy Piazza Farnese, Jordan z dwoma towarzyszami zapoczątkował Apostolskie Towarzystwo Nauczania. Jego Idee wyprzedzały czasy, w których żył. Nie chciał on zakładać typowego zgromadzenia zakonnego, ale raczej swego rodzaju ruch, który zaangażuje w ewangelizację nie tylko duchownych, ale również świeckich w różnym stopniu związanych z Towarzystwem i zaangażowanych w misję apostolską. Władze kościelne widziały to jednak inaczej i wymagały od młodego założyciela przedstawienia jasnych zasad funkcjonowania. Posłuszeństwo, jakie zawsze okazywał zwierzchnikom kościelnym, doprowadziło do przekształcenia, w 1883 roku, dzieła w zgromadzenie zakonne pod nazwą Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (Salwatorianie). Jan Baptysta Jordan przyjął wówczas imię Franciszek Maria od Krzyża. W dniu 8 grudnia 1888 roku z Marią Teresą von Wüllenweber (Bł. Maria od Apostołów), założył Kongregację Sióstr Boskiego Zbawiciela (Salwatorianki).
W 1889 roku, młode zgromadzenie zakonne otrzymało zaskakującą propozycję od prefekta Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, aby przejąć nowo utworzoną Prefekturę Apostolską w Assam. Przełożony, dla którego działalność misyjna była fundamentalna, odczytał to jako wyróżnienie i oznakę zaufania ze strony Stolicy Apostolskiej. Było to jednak sporym wyzwaniem. Ojciec Jordan poświęcił misji w dalekich Indiach najlepszych członków. Początki tej misji okazały się dramatyczne. Niespodziewana śmierć misjonarzy, spowodowana trudnymi warunkami klimatycznymi i trzęsienie ziemi, które zniszczyło to, co na początku udało się tam zbudować, były bardzo wielką próbą.
Mimo skromnych możliwości personalnych i materialnych następował dynamiczny rozwój Wspólnoty. W 1892 roku Ojciec Jordan założył fundację w Stanach Zjednoczonych i Austrii. Później powstały misje w: Ekwadorze-Kolumbii (1893), Szwajcarii (1894), Czechosłowacji (1895), Brazylii (1896), Rumunii (1898), Belgii, Polsce i Jugosławii (1900), Anglii (1901) i Niemczech (1915).
Tak więc, za swego życia, zainicjował działalność w czternastu różnych krajach. To było wynikiem jego zaufania do Bożej Opatrzności, odwagi, wytrwałości i licznych długich podróży. Aktualnie członkowie Towarzystwa Boskiego Zbawiciela głoszą Ewangelię w czterdziestu krajach na wszystkich zamieszkałych kontynentach. Na całym świecie działają również Siostry Salwatorianki oraz Salwatorianie Świeccy.
Franciszek Maria od Krzyża Jordan narodził się dla Nieba dnia 8 września 1918 roku w szwajcarskim Tafers, gdzie przebywał ze względu na okoliczności I Wojny Światowej. W 1956 roku jego doczesne szczątki zostały przeniesione do Rzymu i złożone w Domu Generalnym. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1942 roku. W roku 2011 roku został ogłoszony Dekret o heroiczności a dnia 19 czerwca 2020 roku Papież Franciszek zatwierdził cud za jego wstawiennictwem. Uroczystość beatyfikacji odbyła się dnia 15 maja 2021 roku w Bazylice Laterańskiej w Rzymie.
Proces duchowego dojrzewania i wzrastania do misji założycielskiej ukazują zapiski Dziennika Duchowego, który Ojciec Franciszek Maria od Krzyża prowadził od 1875 roku. W języku polskim dostępnych jest szereg publikacji przybliżających sylwetkę Błogosławionego oraz historię Towarzystwa Boskiego Zbawiciela.
https://www.sds.pl/
